"Seramik malzemeler"şekillendirme ve yüksek sıcaklıkta sinterleme yoluyla doğal veya sentetik bileşiklerden yapılan inorganik metalik olmayan malzeme sınıfını ifade eder. Seramik malzemelerin uzun bir geçmişi vardır. İnsanlar tarafından yapılan en eski seramikler, yalnızca kilden veya silika gibi diğer malzemelerle karıştırılarak ateşte sertleştirilip sinterlenen çömleklerdi.
İçindekiler
Seramik malzemeler bileşimlerine ve kullanım alanlarına göre sınıflandırılabilir:
Sıradan seramikler: Hammadde olarak esas olarak doğal asit tuz minerallerinden (kil, feldispat, kuvars vb.) yapılan ve hammaddelerin ezilmesi, şekillendirilmesi ve pişirilmesiyle elde edilen seramiklerdir. Sıradan seramikler günlük seramikler, yapı seramikleri, elektrik yalıtım seramikleri, sıhhi seramikler vb. olarak ayrılabilir.
Özel seramikler: Yüksek mukavemetli, yüksek sıcaklığa dayanıklı ve kompozit yapısal seramikler ile elektrikli ve elektronik fonksiyonel seramikler dahil olmak üzere uygulama fonksiyonlarına göre sınıflandırılan ince seramikler olarak da bilinir. Özel seramiklerin genellikle piezoelektrik, termoelektrik, elektro-optik vb. gibi bir veya daha fazla işlevi vardır.
Seramik malzemeler aşağıdaki ana performans özelliklerine sahiptir:
Yüksek sertlik: Çoğu seramik malzemenin sertliği metal malzemelerden daha yüksektir.
Yüksek erime noktası: Erime noktası genellikle 2000°C civarındadır, güçlü yüksek sıcaklık sürünme direncine sahiptir ve 1000°C'nin üzerinde oksitlenmez.
İyi yalıtım: Çoğu seramik, özellikle yüksek sıcaklık ve yüksek voltajlı çalışma koşullarında iyi elektrik yalıtım malzemeleridir.
Korozyon direnci: Asitlere, alkalilere ve tuzlara karşı iyi korozyon direnci, yüksek kimyasal stabilite.
"Kırılganlık":Seramik malzemelerDarbe dayanıklılığı ve kırılma dayanıklılığı düşük olan kırılgan malzemelerdir ve basınç dayanımı, çekme dayanımından çok daha yüksektir.
